– U nastavku našeg današnjega članka vraćamo se malo u prošlost, i govorićemo kao što i sami možete da zaključite o princezama. Crna Gora je uvijek bila u sjeni Srbije, ali je i ona imala jako puno lijepih žena u svoje vrijeme.
Kada je prestolonaslednik Aleksandar, sin kralja Petra Prvog Karađorđevića, koji je vladao Srbijom, a potom i Kraljevinom SHS, počeo da razmišlja o braku, bio je već u poodmaklim godinama. Tokom svog vremena regenta Kraljevine Srbije (1914-1918), regenta Kraljevine SHS (1918-1921) i konačno kao kralja Kraljevine SHS od 1921, privukao je značajnu pažnju evropskih kraljevskih porodica koje su tražile pogodan zet.
Jugoslovenski sud je izrazio zabrinutost u vezi sa bračnim statusom kralja Aleksandra Karađorđevića (1888-1934). U izveštajima beogradskih dvorjana i štampe kružila su imena nekoliko evropskih princeza koje su smatrane potencijalnim kraljevskim nevestama. Kralj Aleksandar se školovao u Ženevi i Peterburgu, a kao privrednik putovao je u Francusku, Austriju i Grčku. Činilo se da svaki put kada je Aleksandar napuštao zemlju, pratile su ga zanosne princeze iz raznih evropskih kraljevskih domaćinstava.
Tokom studiranja u Rusiji, mladi prestolonaslednik gajio je ideju da bi svoju pravu ljubav mogao otkriti među četiri kćeri cara Nikolaja II Romanova i carice Aleksandre: Olge, Tatjane, Marije i Anastasije. Ovu ideju dodatno su podstakle tetke mladog naslednika, obe ćerke kralja Nikole Petrovića, kao i njegove ruske snaje, kneginje Milica i Anastasija Stan. Ovi rođaci su bili bliski povezani sa carem Nikolajem II Romanovim i caricom Aleksandrom.
Na zahtev srpskog kralja Petra Prvog Karađorđevića, zadivljujuća Tatjanina ruka je tražena za njegovog sina i budućeg vladara Aleksandra. Pismo kralja Petra caru Nikolaju uručio je Nikola Pašić, predsednik Vlade Srbije, tokom posete Sankt Peterburgu. Car Nikolaj je bez odlaganja odgovorio:
U pismu srpskom kralju, ruski car je odlučno izjavio: „Moje ćerke su te koje će imati glavnu reč u izboru životnih partnera!“
Očaravajuća privlačnost velike ruske princeze Tatjane Romanove nije prošla nezapaženo od strane cara Nikolaja. Kada joj je predstavljen mladi Aleksandar, nije mogao da odvoji pogled od njenih zapanjujućih crta lica. Sa svojim svijetlim tenom, očaravajućim plavo-sivim očima i gustom kestenjastom kosom, Tatjana je nesumnjivo bila najljepša među carevim kćerima. Rođena 10. juna 1897. godine, nosila je titulu druge kćeri ruskog cara i carice. Njeno ime, Tatjana, inspirisano je junakinjom Puškinovog poznatog romana “Evgenije Onjegin”. Na sudu su je od milja zvali Tanja, Tatianočka, Tanuška i Governat. Čak se očekivalo da će ona postati supruga budućeg jugoslovenskog kralja Aleksandra Karađorđevića.
U srpskim krugovima u Carskom Petrogradu kružile su glasine o mogućnosti da Aleksandar Karađorđević postane ruski car ako Tatjana stupi na presto, a sve to u prisustvu proslavljenog iscelitelja i proroka Raspućina, bliskog poverenika cara Nikolaja i carice Aleksandre. .
I Tatjana i njena majka Aleksandra čvrsto su verovale u čudesne sposobnosti koje poseduje zagonetna figura poznata kao Georgi Rasputin. Oni su čvrsto vjerovali da je on božansko oruđe, izabrano od samog Boga, sa moći da izliječi carevića Alekseja od njegovog iscrpljujućeg stanja, hemofilije. Intervencijom srpske princeze Stane, rođaka Romanovih, Rasputin je uveden na ruski dvor i dobrodošao u carsku porodicu.
- Sa nepunih 17 godina Tatjana se, uz majku i sestre, posvetila plemenitom zanimanju medicinske sestre Crvenog krsta. U međuvremenu, regent Aleksandar, sa 29 godina, našao se na pragu da je zaprosi. Kako su mladi par, prestolonaslednik Aleksandar Karađorđević i princeza Tatjana Nikolajeva Romanov, vodili svoju rascvetanu ljubav tokom burnog Prvog svetskog rata, njihova srdačna veza lepo je izražena kroz mnoštvo sentimentalnih pisama.
Carska porodica doživjela je tragičnu sudbinu zbog boljševičke revolucije, abdikacije Nikolaja II i njihovog kasnijeg progonstva u Sibir. U julu 1918. nemilosrdno su pogubljeni. Porazna vest o njihovoj pogibiji stigla je i do Solunskog fronta, gde su bili stacionirani kralj i komandant srpske vojske. Budući jugoslovenski kralj Aleksandar bio je duboko pogođen gubitkom svoje voljene Tatjane Romanov. Sa suzama koje su mu tekle niz lice, oprostio se od svoje nesuđene žene i kraljice.
Za razliku od kralja Aleksandra Karađorđevića, njegov rođak crnogorski kralj Nikola Petrović imao je sreću da se rodi u ruskoj carskoj porodici Romanov. Strateškim brakovima pet njegovih ćerki – Milica, Anastasija, Ana, Zorko i Jelena – sklopile su saveze sa pripadnicima cenjenog plemstva i vladarskih dinastija iz porodica Romanov, Savoj i Karađorđević. To je omogućilo kralju Nikoli Petroviću da uspostavi veze sa dvorovima Rusije, Italije i Srbije. Kao rezultat svojih diplomatskih nastojanja, dobio je nadimak “tast Evrope”.
- Rođena na Cetinju 1866. godine, kneginja Milica Petrović, najstarija ćerka crnogorskog kralja, poslata je u Rusiju sa svojom sestrom Anastasijom Stan Petrović na školovanje. Dve sestre, Milica i Stana, školovale su se u liceju u Smoljnu, gde su odgajane da postanu prefinjene dame plemenitog porekla, sposobne da se neprimetno uklope na bilo koji evropski dvor. Pod rigoroznim monaškim režimom koji je vladao školom, mlade dame su bile poučene u veštinu pravilnog bontona, pobožnosti i širokog spektra akademskih disciplina.
Rođena na Cetinju 1868. godine, kneginja Stana je krenula na put u Rusiju kada je napunila 18 godina. Anastasija Stana je dočekana u cenjenoj carskoj porodici Romanov, razmenivši zavete sa knezom Georgijem Maksimilijanovičem na imanju Romanovih u Peterhofu 28. avgusta 1889. godine. , koji je nosio titulu von Leuchtenberg, potječe od Romanovih, služeći kao vojvoda od Leuchtenberga i princ od Aichsteta. Nažalost, preminuo je 1912.
Godine 1907. na Jalti je došlo do ujedinjenja kneginje Stane i kneza Nikolaja Mlađeg. Kao potomak pretendenta na presto i unuk ruskog cara Nikolaja I, Nikolaj Nikolajevič Mlađi je gajio težnje za carskom krunom. Tako su, sa cijenjenim titulama velikog kneza i carice Anastasije Stane Nikolajevne, nesvjesno preuzeli uloge cara i carice Rusije.
Oktobarska revolucija, abdikacija cara Nikolaja II Romanova i tragična propast cijele njegove porodice osujetili su njihov put da se popnu na ruski tron.
15. novembra 1935. preminula je u Antibu. U maju 2015. njihova tijela su prebačena u Moskvu i položena na vojnom groblju Brački na Sokolu. Vrijedi napomenuti da veliki knez Nikolaj i velika kneginja Anastazija nisu imali djece.
