– Za danas jedna jako zanimljiva tema, a koja je povezana sa manjim biznisima sa kojima se može početi raditi. Ono što je problem na Balkanu uopšte je to, što svi hoće zaradu, odmah i sad. Međutim, ako želite raditi pravi biznis, onda ipak treba malo vremena da prođe, ne bi li se počeli brati plodovi rada. Slijedi i jedna priča iz Srbije, koja je i više nego korisna.
Jedna od najkontroverznijih biljaka koja stiže u Srbiju je nesumnjivo paulovnija, koja se od početka dovodi u pitanje – od onih koji su hteli da uzgajaju pavlovniju prevareni, a onda su dobili nešto sasvim drugo, preko onih koji su koristili inferioran sadni materijal, do onih koji su koji Ni ne znaju da postoji nekoliko vrsta, a većina njih nije prilagođena našem podneblju.
- Na kraju krajeva, opstati će samo oni koji ozbiljno shvate uzgoj ove povrtarske kulture, budu informisani, kupuju sadni materijal od provjerenih proizvođača i slijede stručne tvrdnje u svemu. Međutim, ništa od toga ne mijenja činjenicu da se radi o izuzetno brzorastućoj biljci s brojnim prednostima.
Drvo brzo raste i visoko profitabilno, što ga čini najbrže rastućim drvetom na svijetu. U prvoj vegetacijskoj sezoni dostiže visinu od 6 metara, a svake sljedeće godine promjer se povećava za 3 do 4 centimetra.
Ako su uslovi uzgoja dobri, visina stabla može dostići 20 metara za 5-7 godina, a obim debla (visina grudnog koša) dostiže 40 cm. Može se koristiti u industrijske svrhe nakon 7-10 godina.
Drvo paulovnije gori kao plin, a kalorijska vrijednost jednog kubnog metra paulovnije je ekvivalentna jednom kubnom metru lignita. Sadnjom 6.200 sadnica na jednom hektaru može se ostvariti profit do 50.000 evra tokom četiri godine. Odličan je izolacijski materijal zbog svoje vlaknaste strukture, ima pore, otporan je na vlagu i stabilan oblik u ekstremnim uslovima, a može se koristiti i za ogrev, pčelarstvo, jer je i medonosno bilje, a koristi se i kao stočna hrana.
Postoji devet sorti paulovnije, kao i mnogo hibrida. Za naše uslove preporučuje se upotreba hibrida paulovnije jer je prilagođen našim klimatskim uslovima i terenu i nije invazivna vrsta.
Ako se koristi kao ogrjevno drvo, može se sjeći i ranije, dok kada se prvi put koristi kao tehničko drvo treba da naraste osam do deset godina nakon sječe.
Paulovnija se može uzgajati na poljima ispod 1.200 metara nadmorske visine, kao i svaka biljka, zahtijeva određene uslove. Ipak, teško uspijeva na kiselim zemljištima, pa joj tamo nije mjesto, niti će tolerisati siromašna tla. Tla s visokim nivoom vode i tla koja ne dozvoljavaju prolaz vode su osnova za neuspjeh uzgoja paulovnije. Pa, nije imuna na sve vrste štetočina.
Ima veoma široku primenu širom sveta u industriji, koristi se za izradu muzičkih instrumenata, a primena je i u brodogradnji, vazduhoplovstvu, oplatama jedrenjaka, montažnim kućama, drvetu, stolariji, parketu, furniru, nameštaju, igračkama i; proizvodnja ostalih proizvoda od drveta.
Bonus tekst:
Preduzeće Matijašević osnovano je 1990. godine. Firmu je osnovao Borisav Matijašević, au razgovoru sa njegovim sinom Dejanom saznali smo da se porodica Matijašević bavi tim poslom od 1920. godine. Poreklo se vezuje za selo Basilovica kod Lazarevca, gde se i danas nalazi sadašnji trosmenski pogon.
Dejan Matijašević nam detaljnije govori kako se razvijao porodični biznis, sa kakvim su se izazovima susreli tokom kriznih godina pandemije i rata u Ukrajini i na koje projekte su najponosniji.
– U vreme kada su moj pradeda i deda bili u biznisu, kompanija je radila korišćenjem prirodnog granita iz obližnjeg kamenoloma. Granit se vadi iz zidova kamenoloma i ručno obrađuje u našoj maloj radionici koristeći minimum alata za dobijanje konačnog proizvoda – spomenika. Nije bilo nimalo lako, ali s ponosom mogu reći da ni tada nije nedostajalo kvaliteta, što nam je i danas prioritet. Moj otac je ponosno nasledio kompaniju i proširio posao – kaže Dejan Matijašević.
Kompanija Matijašević posluje i na stranim tržištima. Što se tiče asortimana, njihova trenutna ponuda je prilično široka. Svoje proizvode izvozili su u bivšu Jugoslaviju i druge zemlje.
– Naša kompanija je srednja kompanija, ali posao je raznolik i siguran sam da se po tome izdvajamo na našem tržištu. I dalje gradimo spomenike, ali kao i prethodnih godina, naše poslovanje je sada usmjereno na izgradnju. Ventilirane fasade, enterijeri (podovi, zidne obloge, kuhinjski elementi, stepenice, pultovi…), postavljanje infrastrukture kao što su ivičnjaci, popločavanje trotoara, izrada skulptura. Istakao bih i da se rezovi prodaju u obliku ploča – objašnjava Matijašević.
Dva od projekata na koja su najponosniji su renoviranje crkve Svetog Save i projekat Beogradske vode.
– Odgovorni smo za spoljašnju i unutrašnju dekoraciju, ikone, podove, stolove, vrata, zidove itd. Hrama Svetog Save. Materijal koji najviše koristimo je talijanska Carrara, koja se uvozi u velikim komadima i ovdje obrađuje do najsitnijih detalja. On je istakao da je Hram Svetog Save samo jedan od mnogih hramova koje poslujemo u Srbiji i šire.
Matijašević nudi sve što se može napraviti od kamena. – Koristimo razne vrste granita, kvarc, oniks, a prije mjesec dana smo uvezli čak i granitnu keramiku, koja je nova. Pa da vidimo kako se ponaša na tržištu – otkriva Matijašević.
